به دریا سپارید خاکسترم را

به دریا سپارید خاکسترم را
که هرگز ندارم غم پیکرم را

عقابی زمین خورده ام ! نارفیقان،
به آتش کشیدند بال وپرم را

نشد خنده ای حس کنم برلبانم
نشد لحظه ای پر دهم باورم را

نه می خواهم از خاک من گُل بروید
نه گلدان گذارند دور و برم را

گذشتم من از آن که بر من رکب زد
نخواهم دگر بغض غم پرورم را

چه رفته است برمن که از خود گذشتم
به شوقی سرودم غم آخرم را

مزاری نمی خواهم از خاک دنیا
به دریا سپارید خاکسترم را

#زهراضیایی

+ نوشته شده در شنبه هجدهم آذر ۱۴۰۲ ساعت 14:37 توسط زهرا ضیایی بروجنی  |