شکوه یلدا

نشسته ام به تماشا شکوه یلدا را
عروس بزم زمستان ، بلندبالا را

چه حس وحال عجیبی به قلبمان جاریست،
نه های و هوی پریدن ، نه شوق فردا را

شبی که باهمه سردی ، حلاوتی دارد
پر از حکایت شیرین ، هزار رویارا

شبی که شوق زمستان و‌بغض پاییزست
گرفته بر دل وجانش ،هزار معنارا

چه یادگار قشنگی برای ما مانده است
گرفته حس‌عجیبی، رنگ و‌روی دنیا را

اگر چه برف سپیدی نشسته بر عالم
لحاف کرسی گرمش ، شکسته سرمارا

به رغم این همه اندوه ، دلم جوانه زده
به فال حضرت حافظ کجا برد مارا ؟

دلی که مثل اناری شکسته پرخون است
خدا کند که ببیند غروب غمهارا

#زهراضیایی

+ نوشته شده در چهارشنبه پانزدهم آذر ۱۴۰۲ ساعت 20:14 توسط زهرا ضیایی بروجنی  |