کاش می گفتی چرا از عشق نفرت داشتی * زهراضیایی*

کاش می گفتی چرا از عشق وحشت داشتی!
یا چرا در سینه ات یک عمر نفرت کاشتی!

کاش این نامهربانی سهم چشمانم نبود،
ازتو که یک روز قلب مهربانی داشتی

گرچه فهمیدی که تنهایی عذابم می دهد
بازهم در کنج تنهایی مرابگذاشتی

هیچ پرسیدی چرا سر در گریبانی مدام؟
باری از این شانه های ناتوان برداشتی؟

گفته بودم بی تو می میرم نکردی اعتنا
تازه فهمیدم مرا دیوانه می پنداشتی!

چون تو را از جان خود هم بیشتر می خواستم،
پس مرا مانند مومی نرم دربرداشتی

بی تو بارانی ترین احساس هم خشکیده، کاش
در دل من پرچمی از عشق می افراشتی

#زهراضیایی

خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*...