به چشمهای تو هرشب دخیل می بستم

اگرچه درهمه عمرم‌ دمی نیاسودم
ولی به لطف خیالت همیشه خشنودم

به شوق آنکه هوایت رسد به آغوشم
تمام پنجره هارا همیشه بگشودم

قسم به آینه ها و زلال زیبایی
که بیقرارتر از موج ' عاشقت بودم

شبیه سایه من ازتو جدا نخواهم شد
تورا به زخم تنم هر غروب افزودم

شکوفه های وجودم ،یکی یکی پژمرد
بهار من تو کجایی که بی تو نابودم

همیشه برلب من خنده های تلخی هست
نگفته ام به کسی از درون غم آلودم

به چشمهای توهرشب دخیل می بستم
چقدر محوتماشای آسمان بودم

تمام زندگی ام را به باد دادی رفت
چقدردیررسیدی؛چه زود فرسودم!

#زهراضیایی بروجنی

+ نوشته شده در چهارشنبه هفتم دی ۱۴۰۱ ساعت 7:50 توسط زهرا ضیایی بروجنی  |